Ochtendvers (pastorale)

July 21, 2021
Licht breekt door
het schemerdonker
wuift de woeste wezens weg

nevels krullen
vleugelloos
tegen alle zwaarte in

net als ik
ontwaakt het leven
in perfectieloos gezang

want de schaduw
boven alles
is voor ochtendgloren bang

dauw en druppels lichtten op
tot de avond ze weer vangt
en de dag, na uren bezig
weer naar duisternis verlangt

Gelukscherven

July 9, 2021
Daar is de angst
voor het gevolg 
van gelukkig zijn: 
de geest drijft weg in donderwolken
waar gedachten kolken
in een gouden poel

gelukscherven zijn daar, 
maar ik mag ze niet zien
en snij me enkel
aan geslepen randen
voel fantoompijn branden

de bloedloze wonden zijn maar schijn

ook ik mag best gelukkig zijn?

The Artist's Mantra

November 6, 2020
Auralicht en rozenkransen
okergruis en stempel stansen
waterslag wordt door de tint van indigo beheerst
potloodschetsen etsen weg de laag van was door hem vereerd zijn 

auralicht en netelkransen
steenkoolgruis en letter stansen 
waterslag wordt door de tint van zilvergrijs beheerst
potloodschetsen etsen weg de laag van roest door hem vereerd zijn 

gloeilamplicht en erekransen steenkoolgruis en cijferstansen
mokerslag wordt door het zwart van sintelstof beheerst
regendruppels spoelen weg de laag van goud door hem vereerd zijn 

kaarsenlicht en lauwerkransen
bottengruis en dodendansen
hoongelach wordt door het feit van leugens gecreëerd
zeven zeeën spoelen weg het epitaaf door hen onteerd

Het spottend licht brandt weg de kansen
eenzaam door leegte dansend
sterft de schilder daar nu al zijn kleuren zijn verweerd
groots, het schilderij dat heel zijn leven heeft beheerst

hij zag

Auralicht en rozenkransen ... 

Epitaphium

April 20, 2020

Tiny parts of thoughtfulness
levitate in empty skies
an epilogue of last goodbyes
echoes through a moonless night

Tales of old are sinking down
mementos fill up cloudy eyes
cries and silent songs of grace
travel more than thousand miles

Everyone on earth can hear
and feel the ending of a life
filled with miracles and dreams
endless was the will to strive

for the simplest of them all,
to be loved before one dies
a rarity that can be found
only in the afterlife

And in those nightly songs of grace
draping over time and space
shrouds of untold truth that I've
never heard and never faced

A woven web of sound and phrase
fragile like a veil of lace

Only crafted for the grave
a precious giftlife never gave.

Buitenkansen

February 17, 2020
Uit loden ramen filtert licht
baant een weg door stof, richt zich
op deeltjes die door ruimtes dansen

tellen leed op rozenkransen

Zoekend licht 
dat zonder stof 
materieloos verdwijnt 

Als een leven zonder vlam 
dat in oneindig duister schijnt.

Baroque trees and Rococo

April 21, 2018

In the sound of autumn’s flight
winter throws an artful show
when he crafts with clay and snow
baroque trees and Rococo

Beautiful the hills beneath
skilful captured in the freeze
flowers locked in fragile shells
still’s enchanted by the spell
of the everlasting white

Crystallized into calcite

In the fast and endless flight
and the luminescent light
everlasting trees stand tall
shed their leaves for winter’s fall

Forests rule the marble halls

Greatness and eternity reflect from broken barken walls

And when the spring is there and calls
upon the dew and summer’s waltz
the world beneath breaks out and sprawls
its roots and tendrils ‘till the fall
will cover them again

Protecting all his precious gems
even when they’re only stems
of a long forgotten life

In a world of white, they thrive
and will not melt at all

Lifting up the world they shall
leaving humankind in awe

For that winters cloak will fall
because he loves us all.

The colour of opaque

September 29, 2017

I saw the shades of amber grey
noticed black and brown, which lay
on the surface of your scene
covered all the tints of green

and red, the white, the pale, the blue
the pastels that were never you

look only at the ones who reign
the saint, which picture must be framed
the “colourful” cannot be blamed
they are not seen, or very faint

yet immortalized in paint

all these hidden things beneath
like wind in colours of the wheat
revelate, inside their flow
the bending gold with silver glow

disturbs the feathers of the crow.

I know, this is not what I mean
one’s perception lies between
what is or what has never been
and everything that is not seen

I paint with colours of opaque
a hidden world, that is too vague
it’s existence that I break

the dream
from which
I must
awake.

The Perished and New

September 22, 2017

Here, in the cold
silence of dark
breath of life melts away

deep in the unseen black myth of death
the hunter becomes the prey

not to be seen
not to be found
not touched by even a ray

of sun or shimmer
sole purified dark
extinguished the light of day

but from this perished
putrefied ground
the ones that are gone to stay

lift up their heads
unfold their pennons
never to go astray

there’s something nice
about the dark
that turns our life
out of grey

the petals and leaves
the twist in their weaves
they’re weaving beyond decay

the perished
the new
the land of the dew
the dawn of our softly green

and this is why death cannot be seen
for life rules in between.

De herinnering aan mij

March 3, 2017

Hakken schuren
voeten slepen
volgen lijnen in het hout

het patroon van levensringen
die een oud verhaal bezingen
aanzet tot beweging geeft

de cirkel leidt een pirouette
en voltooit daarmee de dans
en gelijk het repertoire
die ze in de dansvloer stanst

de fijne krasjes in het lak
zijn er nog niet afgesleten
ook de passen niet vergeten
waar het hout reeds is gespleten

telkens als het lied weerklinkt
en in echo’s door het ruim
en de leegte wordt geleid
wordt geschiedenis gegrift
in wat eens was geplaveid

maar waar nu het verf verkrijt
en in poeder door de lucht
van de ruimte
wordt verspreid

“ik probeerde het te pakken,
want ze leek eerst zo dichtbij”

De herinnering aan mij.

De dingen die nooit gebeuren

December 6, 2016

We treuren
om de dingen die nooit gebeuren
die nooit waarheid waren geweest
of zijn

De dingen die
verstoffen
verweren
verstoten of
verlaten

In een kast verborgen of
onder het bed

Achter een dikke holle wand
met spiekgat en al…

Alles waarover niet gedacht is
stoppen we daar weg
en vullen de gaten met sop

Ja, even dacht ik daar aan
maar het was ook snel weer weg

Verbleken

November 30, 2015
Kleur en vorm vervagen
gedachten wassen uit
zicht verbleekt
en hersenspinsels
druipen het verleden in

waar ze weer herinneren
voor een klein moment

een dan door versletenheid 
weer voorgoed vergeten worden.

Kiezel

September 1, 2013

De korrels zandgrond glijden
bewegen schurend over de grond
ze gedijen goed in zee
vormen zich, prachtig rond

Een kiezel, zo zuiver, puur en vrij
bijna de doorzichtigheid voorbij

zo vol van glas
en glans

Als zij over de bodem danst.

Copyright © 2022 ZEVCHAFER, aka Vincent Jongman